Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

salaria annua

  • 1 salarius

    salārius, a, um (sāl), zum Salze gehörig, Salz-, I) adi.: annona, der Ertrag od. das jährliche Einkommen aus dem Salze, Liv. 29, 37, 3. – als Adi. propr., Salaria via, die an der Porta Collina beginnende Straße, die Salzstraße (so genannt, weil auf ihr die Sabiner das Salz vom Meere holten), Varro r. r. 1, 14, 3. Liv. 7, 9, 6. Suet. Ner. 48, 1. Tac. hist. 3, 78 u. 82. Eutr. 7, 15: auch bl. Salaria gen., Cic. de nat. deor. 3, 11. Mart. 4, 64, 18. – II) subst.: A) salārius, iī, m., der Salzfischhändler, griech. ταριχοπώλης, Mart. 1, 41, 8 u.a.: corpus salariorum, Corp. inscr. Lat. 6, 1152. – B) Salāria, ae, f. = via Salaria, s. no. I. – C) salārium, iī, n., eig. die Ration an Salz, die beim Heere die gemeinen Soldaten u. Offiziere, u. im Zivildienste das Deputat an Salz, das Magistratspersonen u. deren Begleitung auf Reisen od. in der Provinz erhielten, Plin. 31, 89. – Da diese Gabe später in Geld umgewandelt wurde, dah. a) der Sold, die Gage eines Offiziers, tribunorum militarium salaria, Plin. 34, 11. – b) das einer Magistratsperson oder ihrer Begleitung zur Entschädigung für den Unterhalt gegebene Verpflegungsgeld, die Diäten u. dgl., Tac. Agr. 42. Plin. ep. 4, 12, 2. Suet. Tib. 46: dah. scherzh. für cena recta, förmliche Mahlzeit, Mart. 3, 7, 6. – c) übtr., übh. der Sold, Ehrensold, das Ehrengeschenk, für den Arzt, Scaev. dig. 34, 1, 16. § 1. Lampr. Alex. Sev. 42, 3: für den tabularius, Sidon. epist. 5, 7, 3: salaria annua, Jahresgehalt für ärmere Senatoren, Suet. Ner. 10, 1: u. so öfter annuum salarium, ICt.: u. bl. salarium = Jahresgehalt, Capit. Anton. phil. 15, 3. Spart. Pesc. 7, 6. Schol. Iuven. 6, 480; 7, 87.

    lateinisch-deutsches > salarius

  • 2 salarius

    salārius, a, um (sāl), zum Salze gehörig, Salz-, I) adi.: annona, der Ertrag od. das jährliche Einkommen aus dem Salze, Liv. 29, 37, 3. – als Adi. propr., Salaria via, die an der Porta Collina beginnende Straße, die Salzstraße (so genannt, weil auf ihr die Sabiner das Salz vom Meere holten), Varro r. r. 1, 14, 3. Liv. 7, 9, 6. Suet. Ner. 48, 1. Tac. hist. 3, 78 u. 82. Eutr. 7, 15: auch bl. Salaria gen., Cic. de nat. deor. 3, 11. Mart. 4, 64, 18. – II) subst.: A) salārius, iī, m., der Salzfischhändler, griech. ταριχοπώλης, Mart. 1, 41, 8 u.a.: corpus salariorum, Corp. inscr. Lat. 6, 1152. – B) Salāria, ae, f. = via Salaria, s. no. I. – C) salārium, iī, n., eig. die Ration an Salz, die beim Heere die gemeinen Soldaten u. Offiziere, u. im Zivildienste das Deputat an Salz, das Magistratspersonen u. deren Begleitung auf Reisen od. in der Provinz erhielten, Plin. 31, 89. – Da diese Gabe später in Geld umgewandelt wurde, dah. a) der Sold, die Gage eines Offiziers, tribunorum militarium salaria, Plin. 34, 11. – b) das einer Magistratsperson oder ihrer Begleitung zur Entschädigung für den Unterhalt gegebene Verpflegungsgeld, die Diäten u. dgl., Tac. Agr. 42. Plin. ep. 4, 12, 2. Suet. Tib. 46: dah. scherzh. für cena recta, förmliche Mahlzeit, Mart. 3, 7, 6. – c) übtr., übh. der Sold, Ehrensold, das Ehrengeschenk, für den Arzt, Scaev. dig. 34, 1,
    ————
    16. § 1. Lampr. Alex. Sev. 42, 3: für den tabularius, Sidon. epist. 5, 7, 3: salaria annua, Jahresgehalt für ärmere Senatoren, Suet. Ner. 10, 1: u. so öfter annuum salarium, ICt.: u. bl. salarium = Jahresgehalt, Capit. Anton. phil. 15, 3. Spart. Pesc. 7, 6. Schol. Iuven. 6, 480; 7, 87.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > salarius

  • 3 salarium

    ī n. [ salarius ]
    1) соляной паёк (выдававшийся военнослужащим и гражданским чиновникам) PM
    2)
    а) оклад, жалованье, содержание (tribuni militaris PM)
    б) гонорар (врачей и пр.) Sen, Lampr, Dig; суточные деньги PJ, T, Su

    Латинско-русский словарь > salarium

  • 4 Jahrgehalt, -geld

    Jahrgehalt, -geld, annua, ōrum,n. pl.annua pecunia (im allg.). – annua salaria, ōrum,n. pl. (als eine Art Traktament, z.B. unvermögender Senatoren). – jmdm. einen I. aussetzen, annua od. annuam pecuniam alci statuere, constituere: jmdm. einen I. geben, annua alci praestare od. praebere: jmdm. einen I. von 500000 Sesterzen geben, offerre alci in singulos annos quingena sestertia: jmdm. seinen I. entziehen, adimere alci, quod fuerat ei quotannis constitutum.

    deutsch-lateinisches > Jahrgehalt, -geld

  • 5 salarius

    sălārĭus, a, um [sal].
    I. B.
    Adj. prop.: Salaria Via, the road beginning at the Porta Collina, and leading into the country of the Sabines, so called because the Sabines fetched salt by it from the sea, the Salt Road, Plin. 31, 7, 41, § 89; Fest. s. h. v. p. 326 Müll.; Varr. R. R. 1, 14, 3; 3, 1, 6; 3, 2, 14; Liv. 7, 9; Suet. Ner. 48; id. Vesp. 12;

    called Salaria (sc. via),

    Cic. N. D. 3, 5, 11; Mart. 4, 64, 18.—
    II.
    Substt.
    A.
    sălārĭus, ii, m., a dealer in salted fish (post-Aug.), Mart. 1, 42, 8; 4, 86, 9:

    CORPVS SALARIORVM,

    Inscr. Orell. 1092.—
    B.
    sălārĭum, ii, n. (sc. argentum; cf.: calcearium, congiarium, vestiarium, etc.); orig., the money given to the soldiers for salt, salt-money; hence, post-Aug. (v. Dio Cass. 52, 23, and 78, 22), in gen., a pension, stipend, allowance, salary (cf.: honorarium, annuum, merces, stipendium): (sal) honoribus etiam militiaeque interponitur, salariis inde dictis, magnă apud antiquos auctoritate, Plin. 31, 7, 41, § 89: non pudet tribunorum militarium salariis emere (candelabra), i.e. for as much as the salarium of a military tribune amounts to, id. 34, 3, 6, § 11; cf. Juv. 3, 132:

    salarii loco,

    Sen. Ep. 97, 2:

    comites salario sustentare,

    Suet. Tib. 46:

    senatorum nobilissimo cuique... annua salaria constituit,

    id. Ner. 10; cf.:

    salarium proconsulari solitum offerri Agricolae non dedit,

    Tac. Agr. 42; Plin. Ep. 4, 12, 2; Dig. 34, 1, 16:

    salarium annuum,

    ib. 2, 15, 8, § 23; hence, a meal:

    jam salarium dandum est,

    Mart. 3, 7, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > salarius

  • 6 annona

    annōna, ae, f. [from annus, as pomona from pomum].
    I.
    In gen., the yearly produce, the annual income of natural products, in the widest sense (cf.:

    cibaria annua,

    Cato, R. R. 60):

    vectigal novum ex salariā annonā,

    Liv. 29, 37:

    lactis,

    Col. 8, 17, 13:

    musti,

    id. 3, 21, 6; 3, 3, 10.—
    II.
    Esp.
    A.
    Means of subsistence, and, for the most part, corn or grain:

    annona nisi in calamitate pretium non habet,

    Cic. Verr. 2, 3, 98:

    vilitas annonae ex summā inopiā et caritate rei frumentariae consecuta est,

    id. Imp. Pomp. 15, 44:

    uberrimus ager ad varietates annonae horreum populi Romani fore videbatur,

    Liv. 7, 31:

    clausis annonae subsidiis,

    Tac. H. 3, 48 fin.:

    provincia annonae fecunda,

    id. ib. 1, 11; cf. Suet. Aug. 18:

    annonae curam agere,

    id. Claud. 18; cf. id. Tib. 8:

    praebebant annonam regi,

    Vulg. 3 Reg. 4, 7; ib. 4 Reg. 25, 30; ib. Dan. 1, 5 al.—Sometimes contrasted with frumentum, as provisions in gen.: copia frumenti et annona tolerabilis rerum aliarum, a supply, Liv 35, 44.—
    B.
    1.. Meton., the price of grain or other food:

    quom cara annona sit,

    Plaut. Capt. 3, 1, 35; id. Stich. 1, 3, 25; Ter. And. 4, 4, 7; Cic. Div. 2, 27 fin.:

    annona est gravis,

    Plaut. Stich. 4, 2, 53; so Suet. Aug. 25:

    incendere annonam,

    Varr. R. R. 3, 2, 16:

    jam ad denarios quinquaginta in singulos modios annona pervenerat,

    Caes. B. C. 1, 52:

    nihil mutavit annona,

    Liv. 5, 12 (cf. id. 2, 34:

    annona vetus): annona acris,

    Tac. A. 4, 6:

    gravitas annonae,

    id. ib. 6, 13:

    in annonae difficultatibus,

    Suet. Aug. 41:

    annona macelli,

    id. Tib. 34.—
    2.
    Trop., the prices, the market:

    Qui homines probi essent, esset īs annona vilior,

    Plaut. Mil. 3, 1, 140:

    Vilis amicorum est annona, bonis ubi quid deest,

    cheap indeed is the market of friendship, Hor. Ep. 1, 12, 24:

    his opibus numquam cara est annona veneni,

    Juv. 9, 100.—Hence sometimes,
    C.
    Dearness: cena hac annonā est sine sacris hereditas, at the present (i. e. high) market-price, at the present dear rate, Plaut. Trin. 2, 4, 83:

    ob annonae causam,

    Cic. Dom. 5.—
    D.
    In milit. lang., provisions, supplies:

    necessitas annonam pariter et arma portandi,

    Veg. Mil. 1, 19:

    annona decem et septem dierum,

    Amm. 17, 9.—Hence, meton., the loaves of bread them selves, rations (in this sense only in the plur.): ceteri annonas binas aut ternas accipiebant, [p. 126] Lampr. Alex. Sev. 42; cf. Cod. Th. 7,5.—
    E.
    Personified, the goddess of the yearly produce:

    ANNONAE SANCTAE AELIVS VITALIO, etc.,

    Inscr. Orell. 1810.

    Lewis & Short latin dictionary > annona

См. также в других словарях:

  • RHETOR — per excellentiam Demosthenes dictus est. Harpocration in Οἰνέη καὶ Οἰναῖος, Μνημονεύει δ᾿ ἂν νῦν ὁ Ρ῾ήτωρ τοῦ πρὸς Ἐλευθέραις, οὑ καὶ Οουκυδιδης εν τῇ δευτέρᾳ. Et in Sirrina, Ε῎ςτι δὲ καὶ Σεῖρις πόλις Ι᾿ταλική καὶ τάχα τὰ ἔνθεν ὑφάσματα, ἤ τινα… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SALARIUM — merces servitiô acquisita, inter alia sal quoque habens, unde a Sale nomen accepit. Plin. l. 31. c. 7. Honoribus etiam militiaeque inter ponitur: Salariis inde dictis, magnâ apud antiquos auctoritate. Item, Ancus Martius Rex salis modia sex milia …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LUGDUNUM Segusianorum — urbs Galliae Celticae prim. Colonia Rom. a L. Munacio Planco deducta, Viennensibus, qui ab Allobrogibus pulsi erant, eo translatis, Col. Lugd. in vet. marmore Col. Rom. Lugd. in nummo Caii Caes. qui tertium Consislatum ibi solus iniit, ludosque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GRAMMATICE — antiquissimis temporibus, ars erat legendi et scribendi: ita enim apud Diod. Sic. l. 12. in legibus charondae definitur: nec alia eius Aristoteleo quoque aevo facies fuit. Postquam vero coepta sunt artis praecepta observari, origines indagari,… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»